Η μητέρα μου η αείμνηστη η Κύρα Λεμονιά Αθ. Κοντονή, με ξύπνησε νωρίς...
Με έντυσε!
Φόρεσα τα καλά μου! Παντα ετσι γινόταν καθε Κυριακή και κάθε γιορτή...
Πήρα την σημαια στα χερια μου (ενα μικρο σημαιάκι που ειχε φτιαξει η μητέρα μου στο χερι, ενώνοντας τα μικρα μπλε κομμάτια σε ενα λευκό κομματι που ηταν κομμένο σε σχήμα Σταυρού!) και έτρεξα στο σχολειο για να κάνω παρελαση!
Ηταν τετοια η χαρά μου, πού απο το σπιτι στο Σχολείο έφθασα σε χρόνο ρεκόρ!
Εδώ συγκεντρωθήκαμε ολα τα παιδιά και περιμέναμε...
Ο "κύριος" (ετσι λέγαμε τόν δάσκαλο και ουδέποτε βάζαμε δίπλα στο "κυριος" το ονομά του!) μας εβαλε στη σειρά και πηγαμε πρώτα στην Εκκλησία για την Δοξολογία και τίς ομιλίες.
Υστερα ετοιμαστήκαμε για την παρέλαση.
Μπροστα εμεις τα πιτσιρίκια κρατώντας τα μικρα σημαιάκια, τα οποια ανεμιζαμε κατα την διάρκεια της παρέλασης και ακολουθούσαν τα μεγαλύτερα παιδιά, με την Σημαια και με κανονικό βήμα φυσικά!!!
Ακόμα στα αυτια μου ερχεται ο ήχος της σφυρίχτρας του "κυρίου" μας και το "ενα δύο... ενα δυό...", που ελεγε για να μην χάνουμε τόν ρυθμό...
Οταν φθάναμε μπροστα στούς επισήμους που ηταν ο πρόεδρος του χωριου, ο παπάς, ο γιατρός, ο γραμματέας της Κοινότητας και κάποιοι αλλοι που ουδέποτε κατάλαβα γιατι ηταν στόν χώρο των επισήμων...
Οταν λοιπόν φθάσαμε μπροστά στούς επισήμους, ακούσαμε την φωνή του "κυρίου". "Κεφαλή δεξιά"! Και...αυτόματα ολοι μας γυρίσαμε το κεφαλάκι μας δεξιά!
Έλα ομως που το δεύτερο παιδάκι σκόνταψε στό πρωτο που σταμάτησε γιατι προσπαθούσε να δεί εαν τόν βλέπει η μαμά του και...καταλαβαίνετε τι εγινε στη συνέχεια. Το ενα παιδακι έπεφτε στο άλλο με αποτέλεσμα να σχηματίσουμε ενα...βουναλάκι!!!
Η παρέλαση διεκόπη και ολοι έτρεξαν να μας σηκώσουν! Ευτυχώς δέν τραυματίστηκε κανενα παιδακι.
Οταν ολα εγιναν οπως πρίν, η παρέλαση συνεχίστηκε και τερματίστηκε αισίως!
Μόλις γυρίσαμε στο σχολείο πηραμε απο τον "κύριο" ενα γλυκό και φύγαμε για το σπιτι μας, γεμάτοι χαρά και υπερηφάνεια!
Αυτη την 28 Οκτωβρίου, με ολα αυτα τα...περιστατικά δέν την ξεχνώ και δέν θα την ξεχάσω οσο ζω...
Και ήμουν τοτε μόλις ΕΠΤΑ ετών!
Χρονια πολλά
Γιώργος Κοντονής
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου