Εσύ τι άκουσες;


-      Χμ…!

-      …Άρχισαν τα…όργανα!

-      Αγαπητέ μου δεν καταλαβαίνεις…τι σου…γίνεται…!!

-      Τι έκανα ρεεε;

-      ΤΙΠΟΤΑ! Όμως χωρίς καν  να… «αρχίσω τον εξάψαλμο…», γιατί είμαι έξω φρενών εσύ «τσουπ πετάγεσαι» σαν…πορδή(!!) παλιογορτύνιε!..

-      Δεν πας καλά άνθρωπέ μου! Μήπως θα πρέπει να επισκεφθείς κάποιο γιατρό; Λέω εγώ τώρα!..

-      Με όλα…όσα θα ακούσεις ρε Μπαμπίνο, μάλλον, για να μην πω ότι είμαι σίγουρος πως εσύ θα θελήσεις να πας σε γιατρό!

-      Αχουουου μας… «βγαίνει με κόκκινο»! Τι λες ρε Κοντονή; Τι λές;

-      Το σωστό! Την πραγματικότητα όπως συνήθως κάνω, σε κάθε κουβέντα μας! Μόνο που εσύ προσπαθείς να την απαξιώσεις ρεεε! Έγινα σαφής;

-      Εντάξει…εντάξει…(είπε με φωνή που…έτρεμε (!) το φιλαράκι μου!) Τι θέλεις ή μάλλον με ποιόν τα έχεις πάλι;

-      Ρεεε φίλε το ταξίδι…

-      Για την…Ιθάκη;

-      Αααα…, δεν…τρώγεσαι πια. Σταμάτα την αμπελοφιλοσοφία και άκουσέ με μία φορά χωρίς διακοπές…, αλλά με προσοχή και δεν θα χάσεις!!

-      Ωραίαααα!...Πολύ καλά!...τόνισε με σιγανή φωνή και χαμήλωσε τα μάτια) Λέγεεε…

-      …Που λες φιλαράκι τα ταξίδια από την Αθήνα για τη Θεσσαλονίκη ή από τη συμπρωτεύουσα για την πρωτεύουσα, είναι για εμάς τους Έλληνες ή καλύτερα για όλους μας, έχουν… «καταντήσει ρουτίνα»! Έχεις ταξιδέψει πολλές φορές…’Ετσι δεν είναι;

-      Ασφαλώς! Αλλά…

-      Τι αλλά ρεεε…

-      Δεν καταλαβαίνω πού το πας;

-      Εγώ;

-      Ναι εσύ!

-      Γιατί…Μπάμπη μου; Γιατί;

-      …Τι πάει να πει «γιατί»;

-      Eίπα κάτι που σε πείραξε; Αυτό λέω.

-      Όχι! Αλλά να…πώς να το κάνουμε; Το ταξίδι για τη Θεσσαλονίκη είναι πολύ όμορφο και τώρα τελευταία πολύ εύκολο! Γι’ αυτό απορώ με όσα λές

-      Χμ…Δεν είπα τίποτα ακόμα!

-      …Συνέχισε λοιπόν!

-      …Αν με αφήσεις θα το κάνω…

-      Δεν…ξαναμιλάω!

-      Εσύ;

-      Ναι!

-      Καααλά! Που λές το ταξίδι, όχι με το τρένο (όμορφη πραγματικά η διαδρομή…) ή με το αεροπλάνο (έχουμε αν θυμάμαι καλά δέκα ή παραπάνω πτήσεις την ημέρα από και προς…) όχι με τα ΜΜΜ αλλά με το αυτοκίνητό σου…διαφέρει!

-      Ρε πας καλά;

-      …Πριν λίγο εσύ δεν ήσουν αυτός που είπες ότι δεν θα ξαναμιλήσεις;

-      …Εεε και;

-      Τι θέλεις τώρα; Σταμάτα επιτέλους! Σταμάτα και άκουσε…

-      …Τι θέλωωω και μιλάωωω!

-      Το ταξίδι με αυτοκίνητο έχει πολύ ενδιαφέρον! Πολλά γίνονται-συμβαίνουν κατά τη διαδρομή των 504 χλμ! Το πιο σπουδαίο είναι ότι παρατηρείς-μαθαίνεις τη γεωγραφία της Κεντρικής Ελλάδας!

-      …Σώωωπα!! (λέει με ειρωνία ο παλιογορτύνιος φίλος μου)

-      Χμ! Εκείνο όμως που δεν φαντάζεσαι και εσύ και όλοι όσοι ταξιδεύουν είναι τούτο.

-      Ποιο;

-      Τα διόδια!..

-      Τι πράγμα;

-      Τα διόδια φίλε μου! Τα διόδια. Και δεν είναι τα περίπου 50€ που πληρώνουμε! (45,60€ για την ακρίβεια…). Δεν είναι αυτό, άλλο είναι το σπουδαίο…

-      Λέγε και με έσκασες!

-      Είναι ότι θα σταματήσεις δέκα φορές για να πληρώσεις! Δέκα πήγαινε…δέκα έλα…Είναι ακόμα ότι στην εθνική οδό υπάρχουν τέσσερις διαφορετικοί διαχειριστές! Και όλοι και όλα είναι…έξυπνα τοποθετημένα για να μας…ταλαιπωρούν! Όμως…

-      Να και το…όμως!

-      Όμως εκείνο που δεν γνωρίζεις και εσύ και οι άλλοι είναι αυτά που θα…ακούσεις! Λοιπόν:

Οι αποδείξεις που παίρνουμε στα διόδια για το ταξίδι μας με επιστροφή, ζυγίζουν δέκα γραμμάρια!!
Το μήκος τους αν τις τοποθετήσεις-βάλεις τη μια πίσω από την άλλη, φτάνει τα δύο μέτρα και δύο εκατοστά!
Και:
To κόστος που πληρώνουμε όπως είπαμε, είναι 45.60€
                                                                       
-      Τι είπες τώρα;

-   Εσύ τι άκουσες;   

0 Comments:

Δημοσίευση σχολίου