Η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο Παπαφλέσσα

Από τη μια άκρη εως και την άλλη, «απ’άκρη σ’άκρη», όπως συνήθως λέμε και παρά τις όποιες «εφετινές ιδιαιτερότητες», με τα διάφορα επεισόδια και… ευτράπελα δυστυχώς, γιορτάσαμε χθες την μεγάλη, την πολύ μεγάλη επέτειο της 25^ης Μαρτίου του 1821! Πανηγυρίζουμε, επαναλαμβάνω παρά τα όσα έγιναν, (θα γράψουμε σε άλλο σημείωμά μας) τον ηρωισμό όλων εκείνων που μετείχαν στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Τιμήσαμε όλους αυτούς που με την θυσία τους αποτίναξαν τον τουρκικό ζυγό και μας έδωσαν την ελευθερία μας…

 

«Οι χρόνοι φεύγουνε, πετούν, μα πάντα
ετούτη η μέρα, είναι γραμμένο
εκεί ψηλά να λάμπει στον αιθέρα,
μ’όλα τα κάλλη τ’ουρανού.
Στολίζεται όλη η φύση με χίλια
μύρια λουλούδια για να την χαιρετήσει…»

Τα λόγια αυτά του ποιητή παρουσιάζουν με τον καλύτερο τρόπο την ανδρεία, την ψυχή, το σθένος και τον ανδρισμό των ηρώων του ΄21! Τότε που πολλές γενιές Ελλήνων γεννήθηκαν και πέθαναν με το όνειρο της λευτεριάς! Ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα, γιατί το πίστεψαν! Το ίδιο…, το αυτό θα πρέπει να κάνουμε και εμείς ΟΛΟΙ σήμερα, που η πατρίδα μας περνάει κρίσιμες στιγμές! Τότε μπροστά στη θλιβερή κατάσταση που βρέθηκε το Γένος μας, ΟΛΟΙ οι ξένοι πίστεψαν πως, «η Ελλάδα πέθανε οριστικά σαν Έθνος…» και ίσως οι ξένοι Εταίροι μας να πιστεύουν το ίδιο και σήμερα! Αυτό τουλάχιστον μας δείχνουν με την συμπεριφορά τους!!

Τότε όμως η Ελλάδα…, το Έθνος μας, επέζησε! Και επέζησε μέσα στην καταιγίδα της μακραίωνης σκλαβιάς των 400 χρόνων, γιατί είχε δουλωθεί ΜΟΝΟ η γη του και ΟΧΙ το φρόνημα του λαού, που παρέμεινε αδούλωτο και φυσικά ανυπότακτο πάντα!

Θέλω να πιστεύω…, είμαι σίγουρος ότι και τώρα οι Έλληνες θα πράξουμε το ίδιο…

«Μη σκιάζεστε στα σκότη

Η λευτεριά σαν της αυγής

Το φεγγαρόβολο αστέρι της νύχτας

Το ξημέρωμα θα φέρει» 

Ο υπέροχος αυτός στοίχος του ποιητή παρουσιάζει «την εικόνα της εποχής εκείνης με τα περισσότερα… χρώματα…»

Τα λόγια αυτά «ακουμπάνε» και «αγγίζουν» και σήμερα…, «τούτες τις απάνθρωπες ώρες που περνάει η χώρα μας» όσο και αν αργήσει (εύχομαι να περάσει πολύ γρήγορα η δυσκολία) η ημέρα…, «η ώρα της λευτεριάς», «η στιγμή που θα ζούμε σαν άνθρωποι» ΟΛΟΙ εμείς «πιστοί» στο καθήκον μας θα παλέψουμε…, θα αγωνιστούμε και θα νικήσουμε!.. Έτσι ΔΕΝ θα αργήσει να έρθει η γλυκιά και ελπιδοφόρα χαραυγή, όπως τότε, την 25η Μαρτίου του 1821!

Ο ηρωικός Παπαφλέσσας ας γίνει το παράδειγμά μας. Ένα παράδειγμα που και στην εποχή μας…, παραμένει άσβηστο…