ΤΟ
ΕΠΟΣ ΤΟΥ ‘40
(Μια
φορά κανείς πεθαίνει για την Ελλάδα)
Ανατολή
Ηλίου 06:49
Δύση
17:29
Η
Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη Τερεντίου, Νεονίλλης, Ευνίκης μαρτύρων, έγραφε το
ημερολόγιο…..
Είναι ένα ηλιόλουστο φθινοπωρινό πρωινό, όπως και τόσα άλλα…. Και τίποτα δεν … φαινόταν στον … ορίζοντα! …
Και όμως, το πρωινό αυτό αποτελεί, για
την Ελλάδα, την αρχή ενός έπους….
Του Έπους του ’40!
Το Έπος ξεκίνησε από τη στιγμή που ο
Ιταλός πρεσβευτής Εμμανουέλε Γκράτσι, επέδωσε μέσα στη νύχτα το
τελεσίγραφο στον τότε πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά.
ΟΧΙ!!! Ήταν η απάντηση….
ΟΧΙ!!!, απάντησε και ο Ελληνικός λαός
στην ιταμή πρόκληση των Ιταλών…
ΟΧΙ!!!
ΟΧΙ!!!
Όχι, στον βάρβαρο επιδρομέα….
Το ΟΧΙ αυτό αντηχούσε στα αυτιά των
ηρώων εκείνων…
ΟΧΙ!...
ΌΧΙ, φώναζαν κι έτρεχαν να πολεμήσουν
τον εχθρό.
ΟΧΙ, δεν θα υποκύψουμε…
ΟΧΙ…
Θα αγωνιστούμε και θα νικήσουμε.
Θα νικήσουμε, έλεγαν συνέχεια οι
φαντάροι μας…
Και το μεγάλο , το ιστορικό, το
αντρίκιο ΟΧΙ του ’40, το ΟΧΙ του Μεταξά και της Ελλάδος μας, αντήχησε σε όλο
τον κόσμο…
Από το υψίκορφα των ελληνικών βουνών,
όπου έβγαινε το σάλπισμα του πολέμου, από τα στήθη της ίδιας της πατρίδας
μας!...
Το ΟΧΙ εκείνο, έφθασε στα πέρατα της
Οικουμένης… Για να ακουστεί από τον κόσμο ολόκληρο, που παραλυμένος από τον
τρόμο πρόσμενε το τέλος του!!!
Η Ελλάδα το ’40 το απέδειξε… Απέδειξε
πως η αντρειοσύνη μετριέται με της ψυχής το μέτρημα.
Το ΟΧΙ έλαμψε…
Και έλαμψε στον αέρα η τόλμη…. Η
τόλμη του Έλληνα, που ενωμένος κάνει τα πάντα!...
Και ήλθε η αποθέωση….
Στις αετοράχες και στα ρέματα, στα
φαράγγια και στους κάμπους, ακούγεται η κραυγή της νίκης των στρατιωτών μας…
“Και αν είναι να πεθάνει
Κανείς για την Ελλάδα,
Ωραία είναι η δάφνη…
…Μια φορά κανείς πεθαίνει…”
Έγραψε στον ύμνο του προς την Ελλάδα, ο
μεγαλόπνοος Μιστράλ… κι έχει δίκιο…
“Μια φορά κανείς πεθαίνει για την
Ελλάδα…”
Ο Κώστας Πρέκας , που έχει στην
καρδιά του μόνο Ελλάδα, απέδωσε πριν λίγο στις σκηνές που είδαμε από το “ΟΧΙ”,
το μεγαλείο τού να είσαι Έλληνας και να αγωνίζεσαι για τα ιδανικά της πίστεως
και της οικογένειας… “Ο Κώστας Πρέκας δεν έπαιζε απλά τον ρόλο του, ζούσε
την κάθε σκηνή… και πιστεύει σε αυτό που έγραψε ο Μιστράλ: Μια φορά κανείς
πεθαίνει για την Ελλάδα…” !!!
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου