Για την Ελλάδα ρεεε, γαμώτο!!!

 
Η αρχαία Ελλάδα, για τους Ολυμπιονίκες γκρέμιζε τα τείχη από υπερηφάνεια! Κι αυτό (το γκρέμισμα των τειχών…) ήταν η ένδειξη και η απόδειξη της “υποδοχής ενός ήρωα…”!! Γιατί, “στην αρχαία Ελλάδα, ο νικητής…, ο Ολυμπιονίκης, ήταν πραγματικός ήρωας…”!!! Μα, θα πει κάποιος, το ίδιο δε γίνεται και σήμερα με τους σύγχρονους Ολυμπιονίκες; Όχι ακριβώς!!! Και να γιατί…
  Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την υποδοχή! Μουσικές…, χαλιά…, (κόκκινα, μπλε και ό,τι άλλο χρώμα εσείς θέλετε..!) ομιλίες…, λευκά περιστέρια… και εκατό χιλιάδες λαού στο Παναθηναϊκό Στάδιο, όπου και η ηγεσία (πολιτειακή και πολιτική!!!) της χώρας, υποδέχονται τους Ολυμπιονίκες μας, οι οποίοι κάνουν την εμφάνισή τους με δάφνινο στεφάνι στο κεφάλι και το χρυσό…, ή το αργυρό…, ή το χάλκινο μετάλλιο στο στήθος, όπου και γίνεται το… “έλα να δεις..!”!!!
 




 Μπορεί οι δάφνες να… μυρίζουν ωραία, όμως – κι αυτό είναι γεγονός – ξεραίνονται γρήγορα..! Έτσι λοιπόν το κράτος…, η πολιτεία ξεχνάει πολύ γρήγορα, μα πάρα πολύ όμως, τις υποσχέσεις της στους Ολυμπιονίκες...! Κι αυτό το γνωρίζουν καλά, όλα αυτά τα παιδιά που δόξασαν την Ελλάδα! Που με την επιτυχία τους έκαναν τους Έλληνες να κλάψουν από συγκίνηση, όταν άκουγαν από την τηλεόραση και το ραδιόφωνο, τον Εθνικό μας Ύμνο! Όταν έβλεπαν να κυματίζει στον πιο ψηλό ιστό η γαλανόλευκη, η σημαία μας!!! Όλα αυτά η πολιτική μας ηγεσία τα ξέχασε…, “με την μία…”!!! Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι φορές, που οι ίδιοι οι Ολυμπιονίκες μας δήλωσαν: “Η πολιτεία δε σεβάστηκε τον αγώνα μας, να σηκώσουμε ψηλά την Ελληνική σημαία…”!!!
  Πάντως, ένα είναι σίγουρο πλέον! Και μιλάω ασφαλώς για τη σημερινή Ελλάδα! “Για την Ελλάδα κρίσης…”, όπως χαρακτηριστικά την… φωνάζουν όλοι!!! Σε αυτή την Ελλάδα λοιπόν, “έχουν εκλείψει οι τιμές του παρελθόντος…”! Τότε δηλαδή, που “οι Ολυμπιονίκες εξασφάλιζαν μια θέση στο δημόσιο, από τη στιγμή που άφηναν – εγκατέλειπαν τον πρωταθλητισμό…”!!! Αυτά πια ανήκουν στο παρελθόν! Τώρα, ΤΙΠΟΤΑ από όλα αυτά ΔΕΝ ΘΥΜΙΖΟΥΝ, εκείνες τις ώρες της συγκίνησης, της νίκης, του πανηγυρισμού με την Ελληνική σημαία στην πλάτη! Τώρα, ζούμε (άραγε ζούμε και πόσο ακόμα;) με τη… “Δαμόκλεια σπάθη”, να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας! Η μεγάλη οικονομική κρίση (η κατάντια μας αυτή…) έφερε “τα πάνω κάτω…”! Σήμερα, που η πολιτεία προσπαθεί να βρει λύσεις (;) ώστε να βγούμε, (πότε όμως;) από αυτή την… τρύπα, οι αθλητές…, οι Ολυμπιονίκες, προσπαθούν να επιβιώσουν (όπως και ΟΛΟΙ οι άλλοι Έλληνες…) αναζητώντας, “μια δουλίτσα…, για ένα πιάτο φαϊ …”!!! Μήπως δεν είναι έτσι;
  Όμως! Όμως, για να μην σβήσει ο πρωταθλητισμός στην πατρίδα μας, ο πρωθυπουργός, ο Αντώνης Σαμαράς, (επάνω από όλους και κυρίως αυτούς…) αλλά και το αρμόδιο Υπουργείο, θα πρέπει “να δουν από άλλη οπτική γωνία το ζήτημα των αθλητών μας”..! Θα πρέπει, “να επανεξετάσουν τον νέο αθλητικό νόμο και φυσικά να θεσπίσουν (να μελετήσουν πρώτα) τα κίνητρα, ώστε να δούμε και πάλι τη σημαία μας να κυματίζει στον πιο ψηλό ιστό…”!!! Στην Ελλάδα, δεν (πρέπει να…) “περισσεύουν οι ήρωες…”!!! Κίνητρα, λοιπόν… εδώ και… χθες! Για την Ελλάδα ρεεε, γαμώτο!!!

0 Comments:

Δημοσίευση σχολίου