ΟΙ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ!
Σχόλιο Γιώργος Κοντονής
Κάποτε τα παλιά ωραία δικά μας χρόνια που κάναμε και εμείς παιδιά παίζαμε τόπι ποδόσφαιρο δηλαδή στο δημόσιο δρόμο, γιατί τα χωράφια ήταν σπαρμένα με στάρι ή κριθάρι! Οι άλλοι χώροι-οικόπεδα ήταν λίγοι και τα γήπεδα ήταν ελάχιστα!
Παίζαμε ακόμη κρυφτό! «Μετράω έως το δέκα και βγαίνω…»! Έλεγε αυτός που τα φύλαγε! «Φτου Κώστα…»! Συνέχιζε να λέει όταν εύρισκε κάποιον!
Παίζαμε επίσης και το «κλέφτες και αστυνόμοι» με τάξη και πάντοτε όπως θυμάμαι επικρατούσε αυτός που είχε το ρόλο του αστυνόμου! Είχε και αυτό τη σημασία του! Όλα μετράνε στο μεγάλωμα ενός παιδιού.
Σήμερα τα πράγματα άλλαξαν!
Τα πάνω ήρθαν κάτω! Και τα κάτω πήγαν πάνω! Τα παιδικά παιχνίδια άλλαξαν. Το τόπι που όταν ξεφούσκωνε η…έσκαγε έληγε και ο αγώνας, αντικαταστάθηκε σήμερα με ένα κινητό που έχει πολλά παιχνίδια σε εφαρμογές όμως!
Και φυσικά έχουμε και τον χουλιγκανισμό! Την βία που μπήκε πλέον για τα καλά στην ζωή μας! Και που το αποτελέσματα της τα ζούμε καθημερινά!
Αλλά το ποιο επικίνδυνο είναι το γεγονός πως τα παιδιά πλέον μαζεύονται σε ομάδες τριών πέντε και δέκα και φτιάχνουν μια συμμορία! Μπορεί να ακούγεται και να είναι σοκαριστικό. Είναι όμως πέρα για πέρα αληθινό. Έτσι έχουμε πια στην ζωντανή μορφή του «το κλέφτες αστυνόμοι»! Και οι αστυνομικοί αναγκάζονται να συλλαμβάνουν και να σχηματίζουν δικογραφίες σε βάρος παιδιών που καλά – καλά δεν έχουν τελειώσει το Δημοτικό Σχολείο κι όμως βρίσκονται μπλεγμένα σε έκνομες δραστηριότητες. Σε παιδικά εγκλήματα! Και πολλά άλλα ποινικά αδικήματα!
Και τίθεται το ερώτημα «που πάμε;»!
Γιώργος Κοντονής
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου