• Μεσα σε καταπληκτική τοποθεσίας...
Ειναι τάμα!
Θυμάμαι, οταν έζησα στα Μέγαρα, για περισσοτερα απο δέκα χρονια, οτι πηγαίναμε με τα ποδια, στον Αι Γιαννη τον Μακρυνο! Εδω να σας πω, πως οταν οι Μεγαριτες αντιμετωπίζουν καποιο πρόβλημα και ζητάνε την βοήθεια του, τάζουν να πανε με τα πόδια στο Μοναστήρι! Αυτο γινεται, αν θυμάμαι καλα, την παραμονη της 25 Μαΐου, ημέρας που εορτάζει η Μονη την β' ευρεσις του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Ετσι για το καλο, οι Μεγαριτες πηγαίνουν στο Μοναστήρι με τα πόδια, διανύοντας μια απόσταση 22 χιλιόμετρα! Αλλωστε η διαδρομή ειναι εκπληκτικη! Δεν ειναι...μικρο πράγμα να περνάς, μέσα απο τα αμπέλια, απο πεύκα και απο καθε λογής δένδρα! Η φύση εκείνη την εποχη, ευωδιάζει! Μάιος γαρ...
• Σαν Αγιορειτικο Μοναστήρι!
• Πιστεύεις οτι εισαι κοντα στο Θεό...
Ειναι τάμα!
Και το τάμα, πρεπει να "εκπληρωνεται"...,να πραγματοποιείται!
Αυτο κανει, εδω και πολλα χρονια, ο Σύλλογος των Πελοποννησίων της Νέας Φιλαδελφειας και της Νέας Χαλκηδονας! Ετσι καθε χρόνο στους τέταρτους Χαιρετισμούς, ο Σύλλογος διοργανώνει εκδρομή-Προσκυνημα, σε καποιο απο τα όμορφα Μοναστήρια της Αττικης!
Εφετος με πρόταση του προεδρου του Συλλόγου Μπαμπη Μποβου, ο Σύλλογος πήρε αποφαση και το "τάμα" μας, εγινε στην Ιερά Μονη του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου του Μακρυνου, στο Αλεποχωρι!
Ετσι, ξεκινήσαμε την ώρα που έπρεπε απο την έδρα του Συλλόγου, για να ειμαστε εγκαίρως στο Μοναστήρι! Ενα Μοναστήρι που βρίσκεται βόρεια του όρους Γερανεια, σε μια πευκόφυτη πλάγια! Σε ενα Μοναστήρι που νομίζεις πως μιλάς με τον Θεο! Ο Συνδιασμος βουνό, θάλασσα, δίνει μια άλλη...,διαφορετικη εντύπωση στον επισκέπτη-προσκυνιτη!
Το όνομα Αι Γιαννης ο Μακρυνος, το πήρε, επειδη η μονη του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, ηταν μακριά απο την πόλη, απο τα Μέγαρα! Καθε Μεγαριτης, εχει και μια ιστορία να σου πει για τον Αι Γιαννη τον Μακρυνο...
Να υπογραμμίσω, πως Νοτιοανατολικά της Μονής, στον απεναντι λόφο, ειναι το σημείο, οπου βρέθηκε, η θαυματουργή εικόνα του Αγίου και λίγα λείψανα Του, απο εναν βοσκό! Οπως μου έλεγαν οι παλιοί Μεγαριτες, η παραδοση, λέει οτι εκει (στον λόφο...) τα έθαψαν δυο μοναχοί, απο την Κωνσταντινούπολη, οι οποιοι έψαχναν να βρουν που θα κτίσουν Μοναστήρι, αλλα έπεσαν στα χέρια πειρατών! Τον ενδέκατο αιώνα πνευματικός στο Μοναστήρι, ηταν ο Όσιος Μελέτιος...
Θα πρεπει να πούμε ακομα, πως, η Μονη του Αι Γιαννη του Μακρυνου, στα χρονια της Τουρκοκρατίας, ηταν ΑΝΔΡΙΚΟ Μοναστηρι και σε μεγαλη ακμή! Οι καλόγεροι με τον οπλισμό τους βοήθησαν πολυ τον αγώνα του Έθνους, το 1821!
Τωρα!
Τωρα, στα χρονια της απελευθέρωσης, οπως "λέει" η ιστορία, το Μοναστήρι, ερήμωση και με αποφαση του Οθωνα οι Βαυαροι εβγαλαν διαταγή και μπήκε λουκέτο! Ομως οι Μεγαριτες δεν ξέχασαν την εκκλησία και την ΑΝΟΙΞΑΝ!!!
Το Μοναστήρι λειτούργησε και παλι το 1960!!!
Η επανίδρυση του εγινε στις 14 Ιουλίου του 1960 με γυναικες μοναχές! Εγινε γυναικείο Μοναστήρι! Ιδρυτής ηταν ο Αρχιμανδρίτης Δαμασκηνος, μια μεγαλη μορφή της σύγχρονης εκκλησίας μας, ο οποιος κοιμήθηκε το 2001...
Σε αυτο το Μοναστηρι λοιπον, οι φιλοι του Συλλόγου των Πελοποννησίων της Νέας Φιλαδελφειας και Νεας Χαλκηδονας, παρακολούθησαν με κατάνυξη τους τέταρτους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου, με την ευχη να ξανάρθουν στον Αι Γιαννη τον Μακρυνο...
Είθε...
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου