ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΠΕΘΑΝΕ Η ΓΝΩΣΤΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΑΓΚΑΘΑ ΚΡΙΣΤΙ

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΠΕΘΑΝΕ Η ΓΝΩΣΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ' και ''ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ'' ΑΓΚΑΘΑ ΚΡΙΣΤΙ

Γράφει η Λέμυ Γ.Κοντονή




Η Αγκάθα Κρίστι έγινε γνωστή κυρίως για την συγγραφή 80 αστυνομικών μυθιστορημάτων .Η δουλειά της στα αστυνομικά μυθιστορήματα στα οποία πρωταγωνιστούν οι Ηρακλής Πουαρώ ο οποίος συστήνεται στα μυθιστορήματα της ως ο σπουδαιότερος ντετέκτιβ στον κόσμο ,αλλά και η Μις Μαρπλ την οποία εμπνεύστηκε από την γιαγιά της της έδωσε τον τίτλο της Βασίλισσας του Εγκλήματος και την έκανε έναν από τους σημαντικότερους συγγραφείς στην αστυνομική λογοτεχνία .

Πριν ασχοληθεί με την συγγραφή βιβλίων εργάστηκε ως βοηθός φαρμακοποιού στην αεροπορία στην  περίοδο του α' παγκοσμίου πολέμου.'Εμαθε παρα πολλά για τα δηλητήρια . Αυτή την ειδική γνώση την χρησιμοποίησε σε όλα της τα μυθιστορήματα ως φονικά όπλα των δολοφόνων της .Με αυτή την γνώση των συστατικών των δηλητηρίων κατάφερε και μπήκε στα ιατρικά περιοδικά της εποχής και κυρίως για τις ιδιαίτερες λεπτομέρειες που έδινε .

Τα βιβλία της έχουν πουλήσει πάνω από 1 δισεκατομμύριο ανίτυπα στα αγγλικά και 1 δισεκατομμύριο σε άλλες γλώσσες .

Από τις μεγαλύτερες διασκευασμένες στο θέατρο επιτυχίες της Αγκάθα Κρίστι ήταν ''Η ποντικοπαγίδα ''που παίζεται στο Λονδίνο από το 1952 και  η θεατρική προσαρμογή των ''Δέκα Μικρών Νέγρων'' .

Κάτι που δεν γνωρίζουμε ίσως πολλοί είναι ότι η Αγκάθα Κρίστι επισκέφθηκε την Ελλάδα το 1930 σε ηλικία 40 ετών θέλοντας να γνωρίσει από κοντά τους Δελφούς ''τον Ομφαλό της γής'' Δυστυχώς δεν πρόλαβε να συνεχίσει το ταξίδι της καθώς την ειδοποίησαν ότι πρέπει να γυρίσει επειγόντως στην πατρίδα της επειδή η κόρη της αρρώστησε από βαριά πνευμονία .
Επέστρεψε αργότερα με τον άνδρα της κάνοντας το ταξίδι του μέλιτος όπου επισκέφθηκε την Ολυμπία αλλά και την Ανδρίτσαινα με μουλάρι διανύοντας μια απόσταση 14 ωρών .

''Η Ελλάδα δεν χρειάζεται περιγραφή .Η Ολυμπία είναι τόσο όμορφη όσο την φανταζόμουν'' θα γράψει αργότερα στην αυτοβιογραφία της.

Η λίστα με τα αγαπημένα δικά της βιβλία, όπως την συνέταξε λίγα χρόνια πριν πεθάνει, το 1972, μαζί με το σχόλιο της
And Then There Were None (Δέκα μικροί Νέγροι) – δύσκολη τεχνική, ήταν μια απολαυστική πρόκληση και νομίζω ανταποκρίθηκα ικανοποιητικά.
The Murder of Roger Ackroyd (Ποιος Σκότωσε Τον Ακροϋντ) – ένα αγαπημένο και επίσης η πρώτη φορά που ο αφηγητής είναι και ο ένοχος.
A Murder is Announced (Πρόσκληση Σε Φόνο) – όλοι οι χαρακτήρες ήταν ενδιαφέροντες, και μέχρι να τελειώσει το βιβλίο, ένιωθα ότι τους ξέρω αρκετά καλά.
Murder on the Orient Express (Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές) – και πάλι επειδή ήταν μια καλή ιδέα, αυτή της πλοκής.
The Thirteen Problems – μια καλή σειρά από ιστορίες
Towards Zero (Ένα Σχέδιο Δολοφονίας) – το βρήκα ενδιαφέρον, το να δουλέψω σε μια ιδέα όπου άνθρωποι από διαφορετικά μέρη προχωρούν προς ένα φόνο, αντί να αρχίζουν με το φόνο και να προχωρούν από εκεί.
Endless Night (Ατέλειωτη Νύχτα) – το δικό μου αγαπημένο αυτή τη στιγμή.
Crooked House (Η Σοφίτα Με Τις Αράχνες) – βρήκα την ιδέα της μελέτης μιας συγκεκριμένης οικογένειας ενδιαφέρουσα.
Ordeal By Innocence (Η Δοκιμασία Της Αθωότητας) – μια ιδέα που την είχα για αρκετό καιρό πριν αρχίσω να τη δουλεύω.
The Moving Finger (Δηλητήριο Σε Μικρές Δόσεις ) – το ξανα-διάβασα πρόσφατα, και το διάβασμα το βρήκα απολαυστικό, πολύ απολαυστικό.

0 Comments:

Δημοσίευση σχολίου