Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΑΜΟ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ!

Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2024



ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ: «Ο ΓΑΜΟΣ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΤΟ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ»

       Την Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2024 σε όλες τις εκκλησίες και στην ώρα του κηρύγματος θα διαβαστεί η εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου που γράφηκε μετά την πολύωρη συνεδρίαση της. Στην εγκύκλιο γίνεται λόγος για «ανατροπή του χριστιανικού γάμου και του θεσμού της πατροπαράδοτης ελληνικής οικογένειας, αλλάζοντας το πρότυπό της»! 

        Σε άλλο σημείο η εγκύκλιος αναφέρεται στο γεγονός πως η πολιτεία έχει την αρμοδιότητα τη δυνατότητα να ψηφίζει νόμους αλλά η εκκλησία «ούτε συμπολιτεύεται, ούτε αντιπολιτεύεται, αλλά πολιτεύεται κατά Θεόν και ποιμαίνει όλους. Γι’ αυτό και έχει ιδιαίτερο λόγο που πρέπει να γίνεται σεβαστός». 


   Ολόκληρο το κείμενο της Ιεράς Συνόδου 

   για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια έχει ως εξής.


«Τέκνα ν Κυρί γαπητά, 

Όπως χετε νημερωθ, μόλις πρίν πό λίγες μέρες, δηλαδή τήν 23η ανουαρίου 2024, συνλθε εραρχία τς κκλησίας τς λλάδος, πού εναι  νωτάτη ρχή τς κκλησίας μας, γιά νά μελετήση τό θέμα πού νέκυψε στίς μέρες μας, δηλαδή τήν θέσπιση το «πολιτικο γάμου» τν μοφυλοφίλων, μέ λες τίς συνέπειες πού πιφέρει ατό στό οκογενειακό δίκαιο.

 εραρχία συζήτησε παρκς τό θέμα ατό μέ πευθυνότητα καί νηφαλιότητα, ποδεικνύοντας γιά μιά κόμη φορά τήν νότητά της, καί στήν συνέχεια μόφωνα ποφάσισε τά δέοντα πού χουν νακοινωθ.

Μιά πό τίς ποφάσεις πού λαβε εναι νά νημερώση τό πλήρωμά της, τό ποο θέλει νά κούση τίς ποφάσεις της καί τίς θέσεις της. Μέσα στό πλαίσιο ατό,  εραρχία πευθύνεται πρός λους σς, γιά νά διατυπώση τήν λήθεια γιά τό σοβαρό ατό θέμα.

1. Τό ργο τς κκλησίας, διά μέσου τν αώνων, εναι διπλό, δηλαδή θεολογικό, μέ τό νά μολογτήν πίστη της, πως τήν ποκάλυψε  Χριστός καί τήν ζησαν ο γιοί της, καί ποιμαντικό, μέ τό νά ποιμαίνη τούς νθρώπους στήν κατά Χριστόν ζωή.

Ατό τό ργο της φαίνεται στήν γία Γραφή καί στίς ποφάσεις τν Οκουμενικν καί Τοπικν Συνόδων, ο ποες θέσπισαν ρους γιά τήν ρθόδοξη πίστη καί ερούς κανόνες, πού καθορίζουν τά ρια μέσα στά ποα πρέπει νά κινονται λα τά μέλη της, Κληρικοί, Μοναχοί καί Λαϊκοί.

τσι,  κκλησία ποιμαίνει, δηλαδή θεραπεύει τίς πνευματικές σθένειες τν νθρώπων, στε οΧριστιανοί νά ζον σέ κοινωνία μέ τόν Χριστό καί τούς δελφούς τους, νά παλλαγον πό τήν φιλαυτία καί νά ναπτυχθ  φιλοθεΐα καί  φιλανθρωπία, δηλαδή  διοτελής, φίλαυτη γάπη νά γίνη νιδιοτελής γάπη.

2.  Θεός γαπ λους τούς νθρώπους, δικαίους καί δίκους, γαθούς καί κακούς, γίους καί μαρτωλούς∙ ατό κάνει καί  κκλησία. λλωστε,  κκλησία εναι πνευματικό Νοσοκομεο πού θεραπεύει τούς νθρώπους, χωρίς νά ποκλείη κανέναν, πως δείχνει  παραβολή το ΚαλοΣαμαρείτου, τήν ποία επε  Χριστός (Λουκ. ι΄, 3037). Τό διο κάνουν καί τά νοσοκομεα καί ο ατροί γιά τίς σωματικές σθένειες. ταν ο ατροί κάνουν χειρουργικές πεμβάσεις στούς νθρώπους, κανείς δέν μπορε νά σχυρισθ τι δέν χουν γάπη.

λλά ο νθρωποι νταποκρίνονται διαφορετικά σέ ατήν τήν γάπη τς κκλησίας∙ λλοι τήν πιθυμον καί λλοι χι.  λιος ποστέλλει τίς κτνες του σέ λη τήν κτίση, λλοι μως φωτίζονται καί λλοι καίγονται, καί ατό ξαρτται πό τήν φύση ατν πού δέχονται τίς λιακές κτνες.

τσι,  κκλησία γαπ λα τά βαπτισθέντα παιδιά της καί λους τούς νθρώπους πού εναι δημιουργήματα το Θεο, μικρούς καί μεγάλους, γάμους καί γγάμους, Κληρικούς, Μοναχούς καί Λαϊκούς, πιστήμονες καί μή, ρχοντες καί ρχομένους, τεροφύλους καί μοφυλοφίλους, καί σκετήν φιλάνθρωπη γάπη της, ρκε, βέβαια, νά τό θέλουν καί ο διοι καί νά ζον πραγματικά στήν κκλησία.

3.  Θεολογία τς κκλησίας γιά τόν Γάμο πορρέει πό τήν γία Γραφή, τήν διδασκαλία τν Πατέρων τς κκλησίας καί τήν διάταξη το Μυστηρίου το Γάμου.

Στό βιβλίο τς Γενέσεως γράφεται: «Καί ποίησεν  Θεός τόν νθρωπον, κατ’ εκόνα Θεο ποίησεν ατόν, ρσεν καί θλυ ποίησεν ατούς. Καί ελόγησεν ατούς λέγων˙ αξάνεσθε καί πληθύνεσθε καί πληρώσατε τήν γν καί κατακυριεύσατε ατήν καί ρχετε τν χθύων τς θαλάσσης καί τν πετεινν το ορανο καί πάντων τν κτηνν καί πάσης τς γς καί πάντων τν ρπετν τν ρπόντων πί τς γς» (Γεν., 1, 2728).

Ατό σημαίνει τι « δυαδικότητα τν δύο φύσεων καί  συμπληρωματικότητά τους δέν ποτελον κοινωνικές πινοήσεις, λλά παρέχονται πό τόν Θεό»∙ « ερότητα τς νωσης νδρα καί γυναίκας παραπέμπει στήν σχέση το Χριστο καί τς κκλησίας»∙ « χριστιανικός Γάμος δέν εναι πλσυμφωνία συμβίωσης, λλά ερό Μυστήριο, διά το ποίου  νδρας καί  γυναίκα λαμβάνουν τήν Χάρη το Θεο γιά νά προχωρήσουν πρός τήν θέωσή τους»∙ « πατέρας καί  μητέρα εναι συστατικά στοιχεα τς παιδικς καί τς νήλικης ζως».

λη  θεολογία το Γάμου φαίνεται καθαρά στήν κολουθία το Μυστηρίου το Γάμου, στά τελούμενα καί τίς εχές. Σ’ ατό τό Μυστήριο  νωση νδρός καί γυναικός ερολογεται ν Χριστησο, μέ τίς παραίτητες προϋποθέσεις. Τά ποτελέσματα το ν Χριστ Γάμου εναι  δημιουργία καλς συζυγίας καί οκογενείας,  γέννηση παιδιν, ς καρπο τς γάπης τν δύο συζύγων, νδρα καί γυναίκας, καί  σύνδεσή τους μέ τήν κκλησιαστική ζωή.  μή παρξη παιδιν χωρίς τήν εθύνη τν συζύγων, δέν διασπ τήν ν Χριστ συζυγία.

 χριστιανική παραδοσιακή οκογένεια ποτελεται πό πατέρα, μητέρα καί παιδιά, καί σέ ατήν τήν οκογένεια τά παιδιά ναπτύσσονται, γνωρίζοντας τήν μητρότητα καί τήν πατρότητα πού θά εναι παραίτητα στοιχεα στήν μετέπειτα ξέλιξή τους.

ξ λλου, πως φαίνεται στό «Εχολόγιο» τς κκλησίας, πάρχει σαφέστατη σύνδεση μεταξύ τν Μυστηρίων το Βαπτίσματος, το Χρίσματος, το Γάμου, τς ξομολογήσεως καί τς Θείας Κοινωνίας το Σώματος καί το Αματος το Χριστο. Κάθε διάσπαση ατς τς σύνδεσης δημιουργεκκλησιολογικά προβλήματα.

πομένως, βαπτιζόμαστε καί χριόμαστε γιά νά κοινωνήσουμε το Σώματος καί το Αματος τοΧριστο. Γίνεται  Γάμος στε ο σύζυγοι καί  οκογένεια νά συμμετέχουν στό Μυστήριο τς θείας Εχαριστίας καί νά κοινωνον το Σώματος καί το Αματος το Χριστο. Κάθε διάσπαση τς σχέσεως ατς τν Μυστηρίων συνιστ τήν κκοσμίκευση.

 κκλησία βασίζεται σέ ατήν τήν Παράδοση, πού δόθηκε πό τόν Θεό στούς γίους, καί δέν μπορε νά ποδεχθ κάθε λλη μορφή Γάμου, πολλ δέ μλλον τόν λεγόμενο «μοφυλοφιλικό γάμο».

4. Σέ να ενομούμενο Κράτος  Πολιτεία μέ τά συντεταγμένα ργανά της χει τήν ρμοδιότητα νά καταρτίζη νομοσχέδια καί νά ψηφίζη νόμους, στε στήν κοινωνία νά πάρχη νότητα, ερήνη καί γάπη.

 κκλησία, μως, εναι θεσμός ρχαιότατος, χει διαχρονικές παραδόσεις αώνων, συμμετέχει σέ λες τίς κατά καιρούς δοκιμασίες το λαο, συνετέλεσε ποφασιστικά στήν λευθερία του, πως φαίνεται πό τήν στορία, τήν παλαιότερη καί τήν πρόσφατη, καί πρέπει λοι νά στέκονται μέ σεβασμό, τόν ποο κατά καιρούς διακηρύσσουν. λλωστε καί λοι ο ρχοντες, κτός πό μερικές ξαιρέσεις, εναι δυνάμει καί νεργεί μέλη της.  κκλησία οτε συμπολιτεύεται οτε ντιπολιτεύεται, λλά πολιτεύεται κατά Θεόν καί ποιμαίνει λους. Γι’ ατό καί χει διαίτερο λόγο πού πρέπει νά γίνεται σεβαστός.

Στό θέμα το λεγομένου «πολιτικο γάμου τν μοφυλοφίλων»,  ερά Σύνοδος χι μόνον δέν μπορε νά σιωπήση, λλά πρέπει νά μιλήση, πό γάπη καί φιλανθρωπία σέ λους. Γι’ ατό εραρχία τς κκλησίας τς λλάδος στήν πρόσφατη πόφασή της μέ μόφωνο καί νωτικό τρόπο, γιά λόγους τούς ποίους ατιολόγησε, δήλωσε τι «εναι κάθετα ντίθετη πρός τό προωθούμενο νομοσχέδιο».

Καί ατή  σαφής πόφασή της στηρίζεται στό τι «ο μπνευστές το νομοσχεδίου καί οσυνευδοκοντες σέ ατό προωθον τήν κατάργηση τς πατρότητας καί τς μητρότητας καί τήν μετατροπή τους σέ οδέτερη γονεϊκότητα, τήν ξαφάνιση τν ρόλων τν δύο φύλων μέσα στήν οκογένεια καί θέτουν πάνω πό τά συμφέροντα τν μελλοντικν παιδιν τίς σεξουαλικές πιλογές τν μοφυλοφίλων νηλίκων».

πί πλέον,  θέσπιση τς «υοθεσίας παιδιν» «καταδικάζει τά μελλοντικά παιδιά νά μεγαλώνουν χωρίς πατέρα  μητέρα σέ να περιβάλλον σύγχυσης τν γονεϊκν ρόλων», φήνοντας δέ νοικτό παράθυρο γιά τήν λεγόμενη «παρένθετη κύηση», πού θά δώση κίνητρα «γιά τήν κμετάλλευση εάλωτων γυναικν» καί λλοίωση το ερο θεσμο τς οκογενείας.

λα ατά  κκλησία,  ποία πρέπει νά κφράζη τό θέλημα το Θεο καί νά καθοδηγ ρθόδοξα τά μέλη της, δέν μπορε νά τά ποδεχθ, διότι διαφορετικά θά προδώση τήν ποστολή της. Καί τό κάνει ατό χι μόνο πό γάπη στά μέλη της, λλά πό γάπη καί στήν δια τήν Πολιτεία καί τούς θεσμούς της, στε νά προσφέρουν στήν κοινωνία καί νά συντελον στήν νότητά της.

ποδεχόμαστε, βέβαια, τά δικαιώματα τν νθρώπων τά ποα κινονται σέ πιτρεπτά ρια, σέ συνδυασμό μέ τίς ποχρεώσεις τους, λλά  νομιμοποίηση το πολύτου «δικαιωματισμο», πού εναι θεοποίηση τν δικαιωμάτων, προκαλε τήν δια τήν κοινωνία.

5.  κκλησία νδιαφέρεται γιά τήν οκογένεια,  ποία ποτελε τό κύτταρο τς κκλησίας, τς κοινωνίας καί το θνους. Σέ ατό πρέπει νά συντείνη καί  Πολιτεία, πως διαλαμβάνεται στό σχον Σύνταγμα τι « οκογένεια ς θεμέλιο τς συντήρησης καί προαγωγς το θνους, καθώς καί  Γάμος,  μητρότητα καί  παιδική λικία τελον πό τήν προστασία το Κράτους» (ρ. 21).

Σύμφωνα δέ μέ τόν Καταστατικό Χάρτη τς κκλησίας τς λλάδος, πού εναι νόμος το Κράτους (590/1977), « κκλησία τς λλάδος συνεργάζεται μετά τς Πολιτείας, προκειμένου περί θεμάτων κοινο νδιαφέροντος ς... τς ξυψώσεως το θεσμο το γάμου καί τς οκογενείας» (ρ. 2).
τσι, προτρέπουμε τήν Πολιτεία νά προβ στήν ντιμετώπιση το Δημογραφικο προβλήματος «πού ξελίσσεται σέ βόμβα τοιμη νά κραγε» καί εναι τό κατ’ ξοχήν θνικό θέμα τς ποχς μας, τοποίου  πίλυση πονομεύεται πό τό πρός ψήφιση νομοσχέδιο, καί τήν καλομε νά ποστηρίξη τίς πολύτεκνες οκογένειες πού προσφέρουν πολλά στήν κοινωνία καί τό θνος.

λα τά νωτέρω  εραρχία τς κκλησίας τς λλάδος νακοινώνει σέ λα τά μέλη της «μέ ασθημα ποιμαντικς εθύνης καί γάπης», διότι χι μόνο  λεγόμενος «γάμος τν μοφυλοφίλων» εναι νατροπή το Χριστιανικο Γάμου καί το θεσμο τς πατροπαράδοτης λληνικς οκογένειας, λλάζοντας τό πρότυπό της, λλά καί διότι  μοφυλοφιλία χει καταδικαστ πό τήν σύνολη κκλησιαστική παράδοση, ρχς γενομένης πό τόν πόστολο Παλο (Ρωμ. α΄, 2432), καί ντιμετωπίζεται μέ τήν μετάνοια,  ποία εναι λλαγή τρόπου ζως.

ννοεται, βέβαια, τι φίσταται  βασική ρχή τι, ν  κκλησία καταδικάζει τήν κάθε μαρτία ς πομάκρυνση το νθρώπου πό τό Φς καί τήν γάπη το Θεο, συγχρόνως γαπ τόν κάθε μαρτωλό, διότι καί ατός χει τό «κατ’ εκόνα Θεο» καί μπορε νά φθάση στό «καθ’ μοίωσιν», άν συνεργήση στήν Χάρη το Θεο.

Ατόν τόν πεύθυνο λόγο πευθύνει  ερά Σύνοδος σέ σς, τούς ελογημένους Χριστιανούς, τά μέλη της, καί σέ λους σοι ναμένουν τόν λόγο της, διότι  κκλησία «ληθεύει ν γάπ» (φ. δ΄, 15) καί «γαπ ν ληθεί» (Β΄ ω. Α΄, 1)». 


0 Comments:

Δημοσίευση σχολίου